درس خارج اصول حجت الاسلام والمسلمین قربانی (زیده عزه)

در معنای صیغه و ماده نهی چهار قول مطرح می شود :‌
۱ - محقق خراسانی به تبع ایشان محقق نائینی می فرمایند : نهی مانند امر دال بر طلب است . نهایتا متعلق طلب در ماده و صیغه امر ، امر وجودی است . متعلق طلب در نهی امر عدمی است ، اطلب منک الترک .
۲- طلب الکف، چرا این قول را گفته اند؟ چون ترک غیر اختیاری است پس نهی باید به چیزی تعلق بگیرد که در اختیار انسان است. جوابش گذشت که ترک اختیاری است، و همچنین این قول خلاف انسباق است، چون در موارد نهی اینطوری نیست که انسان همیشه مساله کف داشته باشد.
۳-مسلک متاخرین است مثل مرحوم اصفهانی و بروجردی و امام و خیلی از بزرگان دیگر وآن این است که نهی به معنای زجر است . ۴-قول آقای خوئی ( رحمة الله علیه )‌است ایشان می فرماید : معنای نهی عبارت است از اعتبار حرمان و ابراز آن، یا بفرمایید اعتبار محرومیت و ابراز آن .
قول مختار :‌ بین این اقوال چهار گانه در معنای نهی همان قول سوم که می گفت نهی به معنای زجر و کراهت است همان صحیح و قوی است و خیلی از بزرگان آن را اختیار کرده اند مثل امام خمینی و استاد تبریزی و استاد سبحانی و دیگران و شاهدش هم لغت است، یعنی اهل لغت نهی را به معنای زجر معنا می کنند، یا زجر را به معنای نهی معنا می کنند، در صحاح و مفردات مثلا نهی را به معنای زجر معنا کرده اند.